امروز ديگر زمين كربلا تشنه آب نيست، هنوز قطره اي از آبروي حسين (ع) بر لب هاي عطشان عاشورا، به يادگار مانده است. زمين داغدار، چهل روز است كه خون سياه را از سينه شب مي مكد و همچنان طنين مويه هاي زينب درسكوت جانكاه رزمگه برادر، به گوش مي رسد. كبودي خيمه هاي سوخته در برابر كبودي زخم هاي رقيه(س)، روسياه مي شود و خدا در هجرت خورشيد و قمرش، عرش را به عزاي عمومي فرا مي خواند. اربعين حسين(ع)، تنها حكايتي لرزه آور از عروج سالار شهيدان نيست، هر لحظه كه بي حسين(ع) در اين "ويرانه ي بي مولا" مي گذرد، زمستاني لرزآور است. و امروز ايران و ايرانيان، يكپارچه در اندوهي تاريخي، سر به زانوي غم سپردند و خانه ها، سياه پوش رثاي شير مرداني شده كه با خون خود، اسلام و مباني وحداني آن را زنده نگه داشته اند. نه تنها در ايران، بلكه امروز در تمام نقاط جهان، اربعين حسين، محور وحدت جهان اسلام بود و خرد و كلان در جاي جاي اين گيتي پهناور بر رحلت فرزند دخت نبي اشك ريختند. نقل است كه جابر بن عبدالله انصاري، نخستين انساني بود كه در همان اولين اربعين حسين(ع)، به پابوس كربلاي امامي رفت كه فخر تمام اعصار بود. جابر كه خداوند سعادتي كم نظير به او عطا كرده و اولين زائر حسين(ع) لقب گرفت، با رسيدن بر مزار نوه پيامبر خدا(ص) بر روي همان زميني پا گذاشت كه چهل روز قبل، خون قدسي مولايش بر آن وادي شهيد پرور نقش بسته بود. حضرت آيت الله خامنه اي، رهبر معظم انقلاب، حالات روحي جابر در روز اربعين حسيني را اين گونه توصيف مي كنند: وقتى جابر مىبيند كه چطور آن جگرگوشهى پيغمبر و زهرا را، دست غارتگر شهواتِ طغيانگران، اينطور با مظلوميت به شهادت رسانده، تكبير مىگويد. بعد مىگويد: از كثرت اندوه، جابربنعبداللَّه روى قبر امام حسين از حال رفت، غش كرد و افتاد. "شروع جاذبهى مغناطيس حسينى، در روز اربعين است. جابربنعبداللَّه را از مدينه بلند مىكند و به كربلا مىكشد. اين، همان مغناطيسى است كه امروز هم با گذشت قرن هاى متمادى، در دل من و شماست. كسانى كه معرفت به اهلبيت دارند، عشق و شور به كربلا هميشه در دلشان زنده است. اين از آن روز شروع شده است. عشق به تربت حسينى و به مرقد سرور شهيدان؛ سيدالشهدا." دومين رويداد حياتي در روز اربعين امام سوم شيعيان، حضور دگر بار اسراي عاشورا بر زمين خونبار كربلاست. كاروان دربندشدگان عزادار اهل بيت كه اكنون بي سالار و سردار بر سرزمين بي وفاي شام وارد شده بودند، پس از سپري شدن روزهاي تلخ اسارت و شكنجه، دوباره به سرزمين كربلا وارد مي شوند و بي شك، قلم هاي احساس عاجزند از وصف ضجه هاي كودكان يتيم و آن لحظه اي كه فرزندان حسين(ع) بار ديگر از قتلگاه پدر عبور كردند. در هر حال، وسعت اثر گذاري قيام امام حسين(ع) به حدي توفنده و ماندگار است كه با وجود گذشت قرن ها از شهادت فخر عالم بشريت، هنوز ترس از فرهنگ و روح عاشورايي در اذهان معيوب دشمنان اسلام و جهان تشيع موج مي زند. با وجود آن كه از همان روزهاي نخستين قيام امام حسين (ع) تلاش ها براي كم رنگ جلوه دادن اين واقعه تاريخي شكل گرفته بود اما تجلي اراده پروردگار بر ماندگاري عاشورا، امروزه در قلوب همه مومنان هويداست. شهيد آيت الله مرتضي مطهري در جملاتي زيبا عنوان مي كند كه پس از واقعه عاشورا، تاثير تبليغات دستگاه يزيد بر ذهن مردم به حدي بالا بود كه آنان فكر مي كردند كاروان اسراي كربلا، از بردگان زنگ و روم هستند! "ببينيد كار به كجا رسيده كه امام سجاد، جوان پانزده، شانزده سالۀ حسين بنعلی و پيشوا و امام چهارم ما در شام، سوار شتری برهنه است. پايش در زنجير، زنجيری هم به گردن مباركش آويخته، همراه با زينب كبری(س) و خاندان حسينی، همه به همين وضع، در شهر شام كشيده میشوند. " "دستگاه بنیاميه آنقدر كوشش كرد تا اصلاً ديگر نام حسين هم در گوشها و دلها و زبانها و مغزها نباشد. برويد مطالعه كنيد. در گوشه و كنار سرزمين اسلام آنقدر حديث ساختند، روايت پرداختند و تبليغات كردند تا قيام اباعبدالله را قيام يك فرد گمنام و خروج بر حكومت عادل وحی معرفی كنند!" گرچه امروزه نيز همين دامنه تبليغات منفي بر عليه ادبيات مقدس جهان تشيع جريان دارد و و حتي امروز شاهد بوديم كه در مراسم اربعين حسيني در كربلاي معلي، بيش از 50 نفر از زوار و عاشقان فرزند مظلوم پيامبر، در عمليات انتحاري به مقام رفيع شهادت نايل شدند اما توسل به گلوله سرد براي زدودن فرهنگ قدسي كربلا، استيصال دشمن و عمق زنده بودن قيام امام حسين(ع) را بيش از پيش متجلي ساخت.
نظرات شما عزیزان: