كبودي خيمه هاي سوخته در برابر كبودي زخم هاي رقيه(س)، روسياه مي شود و خدا در هجرت خورشيد و قمرش، عرش را به عزاي عمومي فرا مي خواند.اربعين حسين(ع)، تنها حكايتي لرزه آور از عروج سالار شهيدان نيست، هر لحظه كه بي حسين(ع) مي گذرد، زمستاني لرزآور است.و امروز ايران و ايرانيان، يكپارچه در اندوهي تاريخي، سر به زانوي غم سپردند و خانه ها، سياه پوش رثاي شير مرداني شده كه با خون خود، اسلام و مباني وحداني آن را زنده نگه داشته اند.